Wigilia i święta Bożego Narodzenia w innych krajach
W niektórych krajach święta Bożego Narodzenia obchodzone są w innym terminie.
Grekokatolicy, czyli wierni Kościoła bizantyjsko – ukraińskiego, obchodzą je prawie dwa tygodnie później, tzn.7 stycznia, a różnica ta jest spowodowana posługiwaniem się kalendarzem juliańskim. Kościół ormiański obchodzi święta, poczynając od dnia 6 stycznia – tu związane jest to z innym kalendarzem oraz całkiem odmiennym systemem świąt. Innym terminom czasami towarzyszą inne obyczaje związane z obchodami świąt w różnych rejonach świata.
Oto one:
Anglia – tradycyjnej Wigilii się nie obchodzi. Kiedy dom jest już odświętnie udekorowany, Anglicy wieszają przy kominku Christmas stockings, długie, kolorowe skarpety, a na podłodze stawiają czasami talerzyk z ciasteczkami i szklankę z mlekiem lub winem. Jeśli więc wybierzemy się tego dnia z wizytą do naszych angielskich znajomych, nie oczekujmy ani dzielenia się opłatkiem, ani siana pod obrusem, ani dwunastu postnych potraw, ani prezentów. W pierwsze święto spożywa się pieczonego indyka.
Austria – w Wigilię przygotowuje się kaczkę lub karpia, pieczone kasztany, pierniki oraz wino z korzeniami. W niektórych miastach są wspólnie śpiewane kolędy, znany jest także zwyczaj podobny do obchodów kolędniczych.
Belgia – nie ma postu, a wigilijną wieczerzę często celebruje się w restauracji. Tradycyjną potrawą jest indyk z kasztanami i borówkami.
Boliwia – Indianie w Boliwii nazywają Boże Narodzenie “Świętem Dzieciątka Zbawiciela”. Budują szopki i umieszczają w nich postacie ludzi i zwierząt. W dniu 24 grudnia rodziny wyruszają w pochodzie w stronę kościoła. Każdy niesie “swoje” Dzieciątko. Po Mszy św. ustawiają się w długim szeregu i czekają na poświęcenie figurek. Kiedy już to nastąpi, wracają do swych domów przy dźwiękach muzyki. Dla Indian nie ma święta bez rytmicznych tańców – jest to także forma ich modlitwy.
Dania – tradycyjną wigilijną potrawą jest pieczona kaczka. Ciekawym zwyczajem jest podawanie ryżu z owocami w miseczkach – tylko w jednej z nich jest migdał. Osoba, której dostanie się owa miseczka, ma prawo do dodatkowego prezentu.
Filipiny – już od listopada cały kraj przybiera odświętną szatę. Z palmowych liści i kwiatów robi się kolorowe girlandy, które przymocowuje się do okien i drzwi domów. Potem przychodzi czas śpiewania kolęd. Przez dziewięć dni przed Bożym Narodzeniem, wczesnym rankiem, dźwięk trąbki budzi mieszkańców miast i wsi, aby uczestniczyli w uroczystej Mszy św. Ostatnia Msza odprawiana jest w noc wigilijną, a po niej dzieci urządzają “żywą szopkę”.
Francja – najważniejszym posiłkiem jest świąteczny obiad. Najpopularniejszymi potrawami są pasztet z gęsi, wędzony łosoś i faszerowany kasztanami indyk.
Holandia – nie ma postu ani tradycyjnej Wigilii. Przyozdabia się jednak choinki, śpiewa kolędy oraz uczestniczy w pasterce. Typowym bożonarodzeniowym zwyczajem jest pisanie, wysyłanie oraz wystawianie otrzymanych kartek ze świątecznymi życzeniami.
Kamerun – Boże Narodzenie jest przede wszystkim świętem dzieci. Zbierają się one przy ogniskach. Odmawiają modlitwę liturgiczną i czytają wyjątki z Pisma Świętego, a potem zaczynają się śpiewy i tańce, które trwają przez całą noc.
Kolumbia – święta Bożego Narodzenia obchodzone są bardzo uroczyście, a obchody rozpoczynają się 8 grudnia. W dzień 17 grudnia rozpoczyna się nowenna, po której dzieci otrzymują leguminę z bakaliami oraz małe ciasteczka. Nie ma wieczerzy wigilijnej, opłatka ani zwyczaju obdarowywania się prezentami. 24 grudnia wierni uczestniczą w uroczystej wieczornej mszy, po której wspólnie świętują aż do rana.
Litwa – święta mają podobny przebieg do tych obchodzonych w Polsce. Zachowuje się post, a w niektórych rejonach nawet łamie się opłatkiem.
Malawi – tam jeszcze nie znają kalendarza, ale i tak wiedzą, kiedy przypada Boże Narodzenie. Nawet gdyby rok był nieurodzajny, to jednak w tym dniu przygotowuje się wyjątkowe potrawy na wspólny posiłek. Ludzie schodzą się do kościoła nawet z odległości 100 kilometrów (w tym kraju jest bardzo mało kościołów) i składają małemu Jezusowi swe skromne dary: jajko, trochę ziarna, czasem drobną monetę czy ozdobną szpilkę.
Meksyk – uroczystości bożonarodzeniowe zaczynają się dziewięć dni wcześniej. Każdej nocy odbywa się procesja, która ma przypominać poszukiwanie przez Maryję i Józefa betlejemskiej gospody. Wierni, chodząc od domu do domu, śpiewają radosne pieśni. Ostatniego dnia w jednym z domów otwierają się drzwi i gościnni gospodarze zapraszają pielgrzymów do środka. W tym okresie odwiedza się znajomych, wymieniając przy tym prezenty. Najwięcej radości mają wtedy dzieci. Ciekawym zwyczajem jest piniata – specjalnie dla dzieci wiesza się przy suficie kolorowe gliniane kubeczki napełnione piaskiem lub mąką, a wśród nich jeden z niespodzianką. Zabawa polega na strąceniu jak największej liczby naczyń w celu wydobycia słodyczy.
Niemcy – nie obowiązuje tu post, a na kolację przygotowuje się pieczone kiełbaski oraz sałatkę ziemniaczaną. Tradycyjną potrawą podawaną w pierwszy dzień świąt jest pieczona gęś.
Słowacja – obchodzi się tradycyjną wigilię z czosnkowym opłatkiem. Przygotowuje się zupę z kiszonej kapusty z grzybami, karpia oraz ciastka z makiem lub twarożkiem – bobalki.
Szwecja – na wigilijnym stole nie może zabraknąć śledzi, wędzonego łososia, ługowanego dorsza, ryżowej owsianki, cynamonowych ciasteczek i pierniczków. Choinka wnoszona do domu na kilka dni przed Wigilią nie odbiega wyglądem od tej w Polsce. Szwedzi nie mają zwyczaju chodzenia na pasterkę, a nieliczni wierni idą do kościołów w świąteczny poranek.
USA – nie ma ani postu, ani tradycyjnej Wigilii, ani pasterki. Pierwszego dnia świąt na obiad podaje się pieczonego indyka.
Opracowanie: Ania
